skw603 alumni's 80
วันพฤหัสบดีที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2552
  Valentine’s Day 2009
Date: 14 February 2009, 12.30 - 22.00 hrs
At: Villar Patradon, Melbourne, Australia

The collection of Valentine's party by p'Sidh

วันวาเลนไทน์ปีนี้ของเราอบอุ่นเหมือนอยู่กับญาติๆ เพราะพวกเราสิบกว่าคนนัดมาปาร์ตี้ด้วยกันที่ Villa Patradon ตั้งแต่บ่ายโมงจนถึงสี่ห้าทุ่ม เพื่อนทุกคนน่ารักมาก มีน้ำใจช่วยเหลือกัน บางคนเพิ่งรู้จักกันไม่นานแต่คุยกันสนุกสนานเหมือนเคยรู้กันมาก่อนแล้วสักยี่สิบปี

Our wonderful host; p'Tah, p'Jenny and n'Nut


เจ้าภาพคือ พี่ต๊ะแอน Family ส่งเทียบเชิญมาชวนพวกเราไปปาร์ตี้ตั้งแต่สองอาทิตย์ที่แล้ว ทุกคนกระตือรือร้นอยากมามากๆ เพราะได้ยินชื่อเสียงว่าจะมาบ้านหลังนี้ต้องจองคิวกันยาวข้ามปี เพราะครอบครัวนี้ They so hot มากๆ เสน่ห์ที่ดึงดูดให้เราอยากมาคือ ฝีมือทำอาหารคาวและขนมหวานระดับเชฟตัวพ่อ โชคดีกำลังสองคือจะได้ดูบ้านที่แกปรับปรุงใหม่ด้วย มีคนชมให้ฟังว่าสวยงามน่าอยู่มาก ว่าไปมันก็สวยขั้นเทพอยู่แล้วเพราะพี่แกเป็นสถาปนิกและนักจัดสวนมือหนึ่งของเมลเบิร์นนี่นา


My favorite dessert: Scone with milk tea


Puen paid very attention on scone decoration with wipe creame

พวกเรานัดกันตั้งแต่เที่ยงครึ่งแต่อยากให้งานสนุกมากขึ้น เลยมัวเพลินกับการเลือกเค้กและไวน์จนเลยเวลา รถไฟวันหยุดก็มาไม่บ่อยซะอีก เลยต้องหิ้วท้องรอเพราะหิวกันจนหน้าเขียว พอมาถึงบ้านโอ้วววว พระเจ้าจอร์จมันยอดมาก! ของกินเพียบเลย (รู้แล้วใช่ไหมว่าที่จริงหน่ะเห็นแก่กิน ส่วนเรื่องอื่นๆ เป็นข้ออ้าง) เริ่มต้นออเดิร์ฟด้วยถั่วและเม็ดมะม่วงทอดกับไวน์ขาว (น้ำย่อยไหลโคกคราก) แล้วตามด้วยเมนคอร์สคือ ขนมจีนน้ำยา ซึ่งมีน้ำยาให้เลือกสองแบบคือ น้ำยาแบบแกงปลาทูน่ากับแกงเขียวหวานไก่ ขอแนะนำให้ลองทานขนมจีนแกงปลาทูน่ากับพริกแห้งทอดดูดิ โอ้ว Emergence เลยครับพี่น้อง หายหิวทันที ไม่ใช่เพราะอิ่มแต่เผ็ดครับ เผ็ดอย่างแรง (แต่อร่อยมากๆ) ตบท้ายด้วยของหวานคือ สโกน ทานกับชาร้อนๆ นะ อืมม์ น้ำตาไหลพรากเพราะความสุข คิดแล้วอิจฉาควายเลยอะ อยากมีสี่กระเพราะ เพราะจะได้กินทุกอย่างได้เรื่อยๆ ไม่รู้จักอิ่ม (เพื่อนบอกว่าคิดได้อย่างนี้ก็ไม่ต้องอิจฉาควายแล้วหล่ะ เพราะควายมันก็คิดได้แค่นี้เหมือนกัน แป่ว!)

What's next for the yummy food?


Good music and good food by Singha


บ่ายแล้วอากาศเริ่มร้อนต้องลดดีกรีด้วยการร้องเพลง พวกเรามีน้องน้กกีต้าร์ขั้นเทพอยู่สองคนคือ สิงห์กับแพน ทั้งคู่มีความสามารถพิเศษคือเล่นได้ทุกเพลง ขอให้พวกเราแหกปากร้องออกมาเหอะ อย่างนี้ก็เข้าทางอะดิ ร้องมันตั้งแต่เพลงฝรั่งยันลูกทุ่ง ดีนะที่ไม่ใช้ไมโครโฟนไม่อย่างนั้นข้างบ้านคงเอาระเบิดมาปาบ้านหลังนี้แน่ๆ บ่ายแก่ๆ แดดร่มลมตก กะจะกลับบ้านแล้ว! แต่เหมือน Saint Valentine’s ดลใจหรือไงไม่รู้ ให้พี่ต๊ะชวนพวกเราอยู่ต่อเพื่อนทานอาหารเย็นด้วยก้น เกรงใจมากกกกก ถึงมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คุณหญิงแม่เคยสั่งสอนไว้เรื่องเกรงใจว่าสำคัญมากๆ เลยตอบพี่แกไปว่า “ตกลงครับพี่”



Evening BBQ in the garden


มื้อเย็นนี้พวกเราย้ายมานั่งที่สวนสไตล์ Contemporary ที่หลังบ้าน จัดสถานที่เป็นบาร์บีคิว Outdoor ที่มี “คิว” เชฟ Young Blood หนุ่มลูกเสี้ยวญี่ปุ่นแต่เก่งทำอาหารฝรั่งมาหมักเนื้อด้วยสูตรพิเศษและโชว์เก๋า ด้วยการย่างเนื้อบนกะทะร้อนและอบด้วยไวน์แดง โอ้ว! น้ำตาไหลพรากครั้งที่สอง เพราะควันเข้าตา ไม่ใช่! (เพราะทึ่งในความสามารถของน้องพ่อครัวกระทะเหล็กนั่นเอง) คราวนี้ก็เอาช้างมาฉุดไม่อยู่แล้วครับ มีปากเดียวนี้ใช้สารพัดคุ้ม ทั้งแย่งกันกิน แย่งกันพูด แย่งกันร้องเพลง (เหลือจูจุ๊บไม่ได้ทำอะ) ซึ่งไม่ได้น้อยหน้ากันทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ นึกว่าอยู่ในเทศกาลเทกระจาด กว่าจะรู้สึกตัวว่าอิ่ม ก็เมื่อเนื้อบ้านเจ้าภาพแทบหมดตู้เย็น (เปรตจริงๆ ตู)


Master chef by Q


มานั่งคิดว่าเรามีความสุขในวันวาเลนไทน์มากขนาดนี้ถ้าจะเก็บไว้กับตัวเองก็ดูเห็นแก่ตัว (และเห็นแก่กิน ไอ้นี้เป็นโดยสันดอน) น่าดู เลยเอามาเขียนไว้ในบล๊อกนี้ดีกว่า คิดว่านอกจากจะทำให้คนอื่นอิจฉา (โดยแอบตั้งใจนิดนึงแล้ววววว) คงทำให้เพื่อนๆ ได้เห็นว่า ความรักในวันวาเลนไทน์มีหลายรูปแบบ เป็นรักแบบ Universal ไม่มีเงื่อนไข ไม่อึดอัด และโล่งดีจัง ถ้าเราไม่โฟกัสว่าเป็นความรักของหนุ่มสาวมากเกินไป วันนี้ก็จะเป็นวันดีสำหรับทุกคนมากๆ เฮ้ย! เหม็นน้ำคลองมากจากไหนวะ? เลิกๆๆ อยากอ๊วก

~~~~~@@@@@@@@~~~~~~

 
ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก ส่งความคิดเห็น [Atom]





<< หน้าแรก
ติดตามข่าวคราวอัพเดทของเพื่อนเก่าห้อง 6/3 ศรีสะเกษวิทยาลัย รุ่นที่ 80

ภาพถ่ายของฉัน
ชื่อ:
ตำแหน่ง: Melbourne, Victoria, Australia

HIPPO is crazy architect student. I was born at E-sarn so my snout so flat within the square face, and shape angle chin but so sadly that I roughly bad on speaking Laos. I believe that eating "Pla Dake" everyday will increase my native language skill, that's why i'm really enjoy eat Som Tum Laos everyday. Currently, I'm doing post graduated course at school of ABP, Melbourne University. I found that one of the best way to made myself overcome the lonely moments at here is joining Blogger because it is very easy way that available me to keep in touch with u guys. I wish, at lease 3 years at one of most world liveable city, will be both enrich and reward my life and study. U r welcome to survey my small world and also to catch up u soon. Cheer :)

คลังบทความ
กรกฎาคม 2009 / สิงหาคม 2009 / กันยายน 2009 / ตุลาคม 2009 / พฤศจิกายน 2009 / ธันวาคม 2009 / มีนาคม 2010 / เมษายน 2010 /


Powered by Blogger

สมัครสมาชิก
บทความ [Atom]