สิบหกปีผ่านไปไวเหมือนโกหก พวกเรายังน่าเด็กไม่เปลี่ยนแปลง อิ อิ อิศรีสะเกษยามนี้เจริญมากมาย เป็นเมืองใหญ่โดยเฉพาะเมืองขยายมาทางด้านอำเภออุทุมพรพิสัย มีทั้ง Convenient store ขนาดใหญ่ เช่น บิ๊กซี (อีกด้านของเมืองด้านไปทางอุบลก็มีโลตัสด้วย) ร้านขายส่งวัสดุก่อสร้าง ร้านค้าพาณิชย์ ละลานตาไปหมด เห็นแล้วถึงกับงงเพราะจำถนนหนทางไม่ได้หน่ะสิ
โรงแรม เดอะ เอส พี
คราวนี้เราเลือกพักที่โรงแรมใหม่ชื่อ เดอะ เอส พี เห็นว่าเพิ่งเปิดเมื่อปลายปีที่แล้ว เป็นโรงแรมขนาดเล็ก สไตล์ฮิปโฮเต็ล มีไม่ถึง 30 ห้องแต่สะอาด น่าอยู่และดูทันสมัยดี โรงแรมนี้ตั้งอยู่ถนนวันลูกเสือ อยู่ตรงกันข้ามกับมูลนิธิสว่างจิตศรีสะเกษ อยู่ในเมืองนี่เอง เดินข้ามถนนไปสองบล็อกก็ถึงถนนขุขันธ์แล้ว เราหาโรงแรมนี้เจอจากเน็ต นอกจากเป็นโรงแรมใหม่ราคาก็ไม่แพงอีกด้วย ค่าพักคืนละ 420 บาท แต่ไม่มีอาหารเช้านะ (ดีแล้วหล่ะเพราะอยากทานอาหารอร่อยๆ ในตลาดดีกว่า) ส่วน Facility ก็มีนิดหน่อยสมราคา ไม่มีร้านอาหารแต่มีบริการส่งอาหารถึงห้อง รวมๆ ถือว่าดีทีเดียว เพื่อนๆ เรามาจากต่างจังหวัดก็แวะมาพักนะ เอ เหมือนโฆษณาให้โรงแรมยังไม่รู้
แหล่งรวมรุ่น
ด้วยความที่มาวันธรรมดาเลยเตรียมใจมาแล้วว่าคงไม่ได้เจอเพื่อนๆ มากนัก เพราะทำงานกันทุกคน แต่กันเหนียวไว้ก่อนเลยโทรศัพท์มาหาสิ่วให้นัดเพื่อนๆ ที่พอมาได้ แต่เหมือนโชคเข้าข้างเพราะวันนี้มีแข่งแตะฟุตบอลลีกส์ระหว่างศรีสะเกษกับขอนแก่น เพื่อนๆ เราหลายคนเลยออกมาชมกันและได้มีโอกาสเจอ ที่นัดประจำของรุ่นเราคือ ร้านบ้านเภสัชกร ใกล้กับตลาดสดศรีสะเกษ ร้านยาของคุณหมอยา หนึ่ง สุภาวดี ที่นี่เป็นแหล่งพบปะของห้องเรา คิดไม่ออก บอกไม่ถูก ไม่รู้จะไปไหนก็มาที่นี่แหละ ชัวร์สุด ได้เจอเพื่อนแน่ๆ อย่างน้อยก็หนึ่ง (เจ้าของร้านในนาม) กับดาว ปาลิดา (นิศาชล) เจ้าของร้านตัวจริง
ตึกหนึ่ง ศูนย์บัญชาการ ศกว
แต่นัดเพื่อนไว้ตอนค่ำ เย็นนี้เลยไปจ๊อกกิ้งที่โรงเรียน ศกว ซะหน่อย ถือโอกาสไปถ่ายรูป Update มาให้พวกเราได้ชมกันด้วย โอ แม่เจ้า โรงเรียนเราพัฒนาอย่างแรง หลายอย่างดูผิดหูผิดตาไปหมดเลย ทั้งอาคารเรียนใหม่ๆ หอประชุมอลัง ศาลาประชาสัมพันธ์ หอสมุดไฮโซ โรงอาหารใหม่ Landscape รวมไปถึงกิจกรรมกลางแจ้งอย่างรำไทเก็กของกลุ่มอาม่าอากงเสื้อเขียวด้วย รู้สึกเหมือนมาโรงเรียนแห่งใหม่ ที่ไม่ใช่โรงเรียนที่พวกเราเคยเรียนเลยอะ แต่ยังมีกลิ่นไอของบรรยากาศเก่าๆ แทรกอยู่ตามอาคารเรียนหลังเดิมบ้าง เช่น ห้องปกครอง ห้อง 211 (รู้สึกเสียวหลังอะดิ) ห้อง Home room ของพวกเรา ป้ายชื่อประธานนักเรียน ศาลเจ้าพ่อชุมพลวิเศษ ยังมีให้คิดถึงวันเก่าเมื่อสิบกว่าปีก่อนได้ชัดเจนดี เดินยังไม่ครบรอบโรงเรียนเลยมืดซะและ ดาวมารับที่โรงเรียนไปรวมพลที่ร้านยาของหนึ่ง เพื่อเจอเพื่อนๆ
วันนี้มีเพื่อนมาหลายคน ทั้งได้เจอตัวกันหรือได้พบกันทางเสียง อัพเดทสารทุกข์สุขดิบกันมีความสุขมาก เพื่อนที่มาเจอกันตัวเป็นๆ ก็มี
หนึ่ง สุภาวดี (เภสัชกร เจ้าของร้านนอมินี)
ดาว ปาลิดา (อาจารย์ วิทยาลัยสารพัดช่าง เจ้าบ้านตัวจริง)
ต่าย เนตรนภา (อาจารย์ ศกว)
เอ๋ พิมลทิยา (พยาบาล รพ ไพรบึง) และ แฟนหนุ่ม น้องต้อม
หน่อย (สนธยา) นัตกิตา (เจ้าแม่กองคลัง ร้าน ส.การโยธา)
เอ๋ สมพร (ร้าน วังวรวุฒิ)
สิ่ว ปรมินทร์ (ร้าน ไทยเซ็นทรัล)
ที่เซอร์ไพร้สุดๆ คือ สุพรรณ์ ท่านปลัด อบต หว้านคำ แห่งราษีไศล นั่นเองงงงงงง (เพิ่งรู้ว่าสุพรรณ์ชื่อเล่นว่าปุ๊)
ที่ได้ยินทางเสียงคือ โหน่ง ศุภลักษณ์ (เจ้าแม่กองคลัง อบต พร้าว)
ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ ที่ได้ข่าวคราวแต่ไม่มีโอกาสเจอกันเพราะต้องไปปิดจ๊อบของตัวเอง เช่น โอ๋ เสกสรร (ธนาคารกรุงศรีอยุธยา ศรีสะเกษ) และโจ้ วรวิทย์ (เลขานายกเทศมนตรี ห้วยทับทัน) ไปเชียร์ฟุตบอล เอ๋ (อัญชลี) ชนันท์ภัทร และ มุก (สุพรรณี) ขนิษฐา (น้ำดื่มศรีต้นสน) ติดงานที่บ้าน ศรัณญา (สรรพากร อ.น้ำเกลี้ยง ศรีสะเกษ) ไปงานศพ เป็นต้น
ปลัด อบต ปุ๊ สุพรรณ หนึ่ง และเฮียสิ่ว ไทยเซ็นทรัล
มากันเยอะอย่างนี้ต้องฉลองด้วยการทานข้าวนอกบ้านซะแล้ว ว่าแล้วพวกเราก็ปูเสื่อบนฟุตบาทข้างถนนหน้าร้านยาของหนึ่ง สุภาวดี ทานข้าวนอกบ้านกันที่นี่ซะเลย (โอว์ ไอเดียนี้มาจากใครวะเนี่ย) ทานข้าวและพูดคุยกันมีความสุขมาก โดยเฉพาะได้เจอเพื่อนๆ และทราบข่าวคราวพวกเรา เช่น ได้เจอสุพรรณ์ครั้งแรกนับตั้งแต่เรียนจบ นั่นมัน 16 ปีแล้วนะพี่น้อง ปลัด อบต เราเลยมีลูกไปแล้ว 2 คน แสดงความยินดีไปยังคุณพ่อคนใหม่อีกคนคือ โจ้ วรวิทย์ ที่มีลูกชาย อายุประมาณหนึ่งเดือนเท่านั้นเอง ชื่อเท่มากมาย ได้ใจลุงๆ ป้าๆ มากคือ น้องดิน (ชื่อเล่น) หรือ แดนไทย (ชื่อจริง) โห เอาสมองส่วนไหนคิดชื่อลูกวะโจ้...เท่โคตร และ ประกาย ที่แต่งงานไปแล้ว ก่อนหน้าโจ้วรวิทย์ไปหน่อยเดียว สิ่ว ปรมินทร์เล่าให้ฟังว่าเป็นบุพเพอาละวาดมาก เพราะวันที่ organizer เขาพาโจ้ไปดูตัวอย่างอาหารในงานแต่งงาน (ที่กรุงเทพ) เพื่อเลือกมาใช้ในงานตัวเอง (ที่ ศกว) งานที่ไปดูน้านนนน...เจ้าบ่าวชื่อ ประกาย บุญรุ่ง ครับพี่น้อง กลายเป็นว่าโจ้เลยได้ไปงานแต่งประกายโดยบังเอิญเฉยเลย ฮาดีหว่ะ
และอัพเดทอีกเรื่องจากครูต่าย เนตรนภาคือ ปี 2555 ศกว ที่รักจะจัดงาน ครบรอบการก่อตั้งโรงเรียน 100 ปี โรงเรียนมีโครงการจะสร้างอาคารเรียนใหม่ จึงมีไอเดียจะขอเชิญศิษย์เก่าบริจาคเงินสมทบทุนสร้างอาคาร ถ้าใครบริจาคสองแสนบาทขึ้นไปจะได้ห้องเป็นชื่อของตัวเองด้วยนะ พวกเรามาบริจาคร่วมกันไหม ทุกคนเลยรวมไปถึงลูกหลาน ญาติพี่น้อง คาดว่าไม่เกินคนละร้อย แล้วเอาชื่อพวกไปติดให้เต็มผนังกลายเป็น wall paper ไปเลย (ล้อเล่นนะ) เกือบห้าทุ่มแล้วพวกเราเริ่มสลายโต๋ แยกย้ายกันกลับบ้านแต่สองหนุ่มคือสิ่วและปุ๊ ยังเห็นว่าหัวค่ำไปเลยไปต่อที่ร้านภูตะวัน (อันเป็นที่มาของชื่อลูกชายคนที่สองของท่านปลัด) แต่เราขอบายเพราะพรุ่งนี้จะไปโรงเรียนวัดพระโต (โรงเรียนสมัยประถม) แต่เช้าเลยไม่ได้ไปด้วย ว่าแล้วก็ขอพึ่งใบบุญคุณแม่หนึ่ง สุภาวดีติดรถกลับโรงแรม ขอบคุณคร๊าบบบบคุณแม่
แสดงความคิดเห็น